Wieś położona u stóp Złotej Górki (757 m n.p.m.) na południowy zachód od Andrychowa. Podziwiać tutaj można typowy krajobraz Pogórza Śląskiego: pagórki i równiny. Roczyny wymienione zostały w akcie sprzedaży księstwa oświęcimskiego w r. 1451 jako odrębna wieś słynąca z ogrodnictwa i wchodziły w skład dóbr andrychowskich. Po śmierci założyciela miasta Andrychowa Stanisława Ankwicza Roczyny wraz z nowo założonym miastem oraz Sułkowicami przypadły jego synowi Tadeuszowi. Z początkiem XIX w. wieś, podobnie jak i sąsiednie osady, przeszła drogą sprzedaży na rzecz Bobrowskich. Miejscowa legenda głosi, że w pieczarze Złotej Górki mieli swa kryjówkę zbójnicy, tym różniący się od innych, że na zbójeckie wyprawy wyruszali na szczudłach, budząc dookoła zrozumiały strach. W Roczynach pod figurą pochowana jest czarnoksiężniczka z Inwałdu, harnaśka owych zbójników. A zrabowane złoto nadal spoczywa w głębi Złotej Górki …
Warto zobaczyć:
- We wsi znajduje się zabytkowa dzwonnica, która została wzniesiona w 1807 roku przez mieszkańców Roczyn i Brzezinki. Służyła do ogłaszania alarmu podczas pożarów i różnych kataklizmów. W 1916 roku dzwon zrabowali Austriacy, jego replikę odlano dopiero w roku 1927.
- Kościół parafialny pw. Św. Urbana w Roczynach został poświęcony w maju 1982 roku przez Ks. Kardynała Franciszka Macharskiego. Świątynia zbudowana jest na planie ryby – starochrześcijańskiego symbolu Chrystusa. Ma dwa poziomy: górny oraz dolny w którym odprawia się nabożeństwa tylko porą zimową. Obie części kościoła urzekają prostym, ale zarazem czytelnym wystrojem, wizerunkami Matki Bożej, świętych czy stacjami Drogi Krzyżowej wykonanej z ceramiki. Znajdują się tu wizerunki: św. Jana Kantego, Rafała Kalinowskiego, Brata Alberta, św. Urbana, patrona parafii, oraz św. Krzysztofa patrona kierowców. A także św. Barbara i św. Florian. Na czołowym miejscu Kościoła w Roczynach znajduje się wizerunek św. Krzysztofa dźwigającego na swych barkach Pana Jezusa. W tle pokazano alegorie wszelkich sposobów podróżowania – na lądzie, wodzie i w powietrzu – którymi święty się opiekuje.
- Obok wzniesionego stosunkowo niedawno nowego kościoła we wsi warto zwrócić uwagę na kamienne figury przydrożne. Znajdziemy tu ciekawy posąg Chrystusa Nazaretańskiego na słupie, z II poł. XVIII w, odnowiony w 1863 r. oraz posąg Matki Boskiej Loretańskiej, wzniesiony w 1871 r.
(Uwaga. Wykorzystywanie załączonych poniżej planów (w formacie *.pdf) do celów komercyjnych jest zabronione!)